De stalen kam ligt al klaar op de badrand. Ze zitten elk aan een kant van het bad met veel schuim. Deetje speelt een rollenspel met een geel eendje en Jeetje gaat op in een mini-haai. Hun hoofden ingesmeerd met conditioner.
'Waarom bestaan luizen?' vraagt Jeetje. 'Waarvoor zijn ze nodig?'
'Tja.'
'En waarom bestaan mensen eigenlijk?' Haar stem klink feller. 'Ja, waarom bestáán wij. Dat wil ik nou eindelijk wel eens weten!'
'Om te leven?'
'Dat doen we gewoon. Waarom? Waar is dat voor nodig?'
'Om het leuk te hebben?'
'Als ik er niet was, zou ik overal tegelijk zijn. In de lucht, de zee, de bloemen. Ik was liever overal geweest. Dat lijkt me veel leuker.'
'Dan had je geen bewustzijn,' zeg ik.
'Wat is dat?'
'Dan is er niemand die het leuk vindt of juist niet leuk.'
'Nou, èn? Dat is dan toch ook niet nodig?'
'Dan was er geen Jeetje.'
Ze haalt haar schouders op. Haar hand springt met het haaitje door de lucht. 'Anders was ik alles geweest,' zegt ze dromerig.
Ik pak de stalen kam en trek haar hoofd naar achteren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Jeetje!! Jullie Jeetje Elke, is een spiritueel genietje in de dop. Boeddha, Christus, om maar twee illustere voorgangers te noemen, zeiden en vroegen zich tijdens hun leven precies hetzelfde af als Jeetje gister in bad en 'bewezen' voor zichzelf tijdens hun aardse leven dat wat je dochtertje in de laatste alinea dromerig mijmert: 'Anders was ik alles geweest'. Sla de boeken er maar eens op na, zonodig. Wees je bewust van haar kinderlijke wijsheid die ze zo nu en dan (nog) onbewust ten beste geeft en blijf het kind in haar koesteren, al wordt ze 100 jaar, bij wijze van spreken. De kiem van haar innerlijke absolute wijsheid zal dan vrijelijk tot in de hemel groeien en talloze mensen de weg wijzen tijdens hun queeste naar de uitgang van dit ondermaanse doolhof, want daar draait het uiteindelijk toch allemaal om. (Als gij niet wordt als kleine kinderen....)
Dank je.
Ik zal erop blijven letten.
Een reactie posten