5. De nieuwsgierigheid van gisteren betrof het kranteninterview met de moeder en de puberzoon. Zij laat haar vijftienjarige zoon alleen maar rauw voedsel eten en als gevolg daarvan gaat de jongen niet naar school, omdat ze hem daar pesten met zijn rauwe eten. Ook heeft hij een groeiachterstand. Maar de jongen zelf vindt het allemaal oké. Ze had nog een zoon, maar die was bij zijn vader in Engeland gaan wonen. De moeder zei: 'zijn oudere broer is verslaafd aan gekookt voedsel.'
Toen ik die woorden las, werd ik nieuwsgierig naar die vrouw. En naar de documentaire Rauwer.
6. De nieuwsgierigheid van vandaag. Ik heb het gevoel dat ik deze ochtend in het algemeen iets nieuwsgieriger wakker geworden ben. Naar alles.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Veel op dit blog maakt me nieuwsgierig. Het wekt vragen op, mijmeringen, maakt me benieuwd naar je drijfveren, hoe je fantasie geprikkeld wordt, hoe gebeurtenissen in woorden verzeild raken. Ontregelen. Zetten me aan't denken, licht en zwaar. Leut en ernst.
Maar stukjes over nieuwsgierigheid slaan volkomen dood.
Ironisch. Maar voorspelbaar. Ik dacht het. Jan Willem zei het.
Ja, dat komt omdat het geen echte stukjes zijn, Sok.
Dat vermoed ik althans.
Ja, nu schaam ik mij voor mijn lompe woorden. Excuus. Ik heb natuurlijk niets te klagen, integendeel: oprecht dankbaar voor wat mij hier dag na dag om niet ten deel valt.
Wat stukjes zijn en wat niet, gaat mijn pet te boven.
Ze werken een beetje zo: als flarden rook die de onzichtbare vrouw omhullen, en zo onthullen. Samen een compleet silhouet. Maar ik zie haar natuurlijk niet; slechts waar de rook ophoudt.
Een reactie posten