Het verwelken

De tweejarige heeft twee weken geleden een bloem gekregen bij de bloemenzaak en wil deze ochtend weten waar die nu is. Er staat een bosje bloemen op tafel ziet ze, maar de hare zit er niet bij. Ze kijkt ons om beurten aan. Ze is al niet met haar beste beentje uit bed gestapt.
'Waar is mijn lode bloem?'
'Dit zijn hele nieuwe bloemen, Deetje.'
'Waar is mijn lode bloem?
'Eh..bloemen verwelken..,' zo begin ik.
Maar dan komt de zevenjarige er tussendoor. 'Nou, het zit dus zo. Bloemen gaan dood, Deetje,' zegt ze kernachtig. 'Bloemen in een vaas sterven af! Ze sterven af en dan moeten ze in de prullenbak.'
'Nee, niet in de bullenbak.' Deetjes gezicht betrekt. Ze gilt hoog en hard, gooit zich achterover in haar kinderstoel. Even later klimt ze bij mij op schoot, legt haar hoofd tegen mijn borstkas, omklemt mij en huilt met grote uithalen om het verwelken van haar rode bloem.