Over mij
“Hoe vind
jij het gaan?” vraagt de mevrouw die ons helpt bij het proces.
Na drie
maanden zitten we hier weer. In die tijd is er veel gebeurd, maar we zijn nu
tenminste weer op een punt dat we af en toe met het gezin eten en samen een
wijntje drinken. Een voorzichtig contact. Méér dan alleen die autocue voor
gescheiden ouders.
“Ik weet
het niet,” zeg ik. “Vraag eerst maar aan hem.”
Ex vindt
het best oké gaan zo, het is kalmer, hij heeft een plek om te wonen die
voorlopig best oké is. Het schema waaraan we ons houden is prettig.
“En jij?”
vraagt ze.
Ik wil
geen spelbreker zijn. Ik wil dat het ook oké gaat. Het gáát ook best oké. Ik
vind het fijn dat we weer samen kunnen zijn. Het is beter dan niks. Al slaap ik
daarna een paar nachten nauwelijks. Al vraag ik me om 10 uur ’s ochtends
af: ‘Is het al tijd voor wijn?’
Ik begin
over onze andere tijdsbeleving. Of: een verschillende manier van denken. Dat
dát het misschien is. Ex denkt lineair. Eerst was er dit, toen dat, nu zijn we
uit elkaar. En mijn denken is lemniscatisch. Het één sluit voor mij het ander
nooit uit. Bij ‘ik wil je niet’ hoort ook ‘ik wil je wel.’ Een ex is tegelijkertijd
een geliefde. Verleden, heden toekomst. Het bestaat voor mij állemaal.
Altijd. Dwars door elkaar heen.
Die ex
die hier naast me zit, – meteen is er het moment waarop we deze ruitjesblouse
kochten – is ook gewoon de man waarop ik ooit verliefd werd en de man die niet-,
maar ook wél mij houdt, met wie ik alles deel en tezelfdertijd niets. En hoe
langer we dan thuis aan onze eettafel zitten, met onze meisjes, hoe meer ex
naar de achtergrond verdwijnt en man naar voren komt. Mijn man. Ons gezin. Daar
ís het allemaal weer! Hoera!
Terwijl
ex zo dus helemaal niet denkt. Nee. Na een tijdje vertrekt hij toch echt.
Lineair, zeg maar. Van hier naar daar. We houden elkaar even vast in het
halletje en foetsie is-ie.
De
mevrouw zegt dat het misschien ook té veel door elkaar heen kan lopen. De
tijden, de rollen. Ze denkt dat meer afstand voor ons beiden belangrijk is.
“Wat heb
jíj nu nodig?” vraagt ze. “Nee, dit gaat niet over je gezin, niet over je
ex, maar over jou."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten