Voor de dijkhuizen die we vandaag zagen, moest je absoluut zeebenen hebben. En een heel groot evenwichtsgevoel. Je moest ook diep, heel diep kunnen buigen. Er waren lage deurtjes bij. De kelder liep door tot in de dijk. Oostenrijkse toestanden.
We waren weer erg enthousiast.
Morgen begint de eerste etappe van de vakantie. Jeetje ophalen die al sinds maandag uit logeren is. Hoe zou het toch met haar zijn? Met die mollige armpjes van haar. Die ik morgen eindelijk weer voel. En dan gezellig samen converseren over de dood of zo. Of over wat we aantrekken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Waarom?waarom? waarom?
Een reactie posten