Waarom het schrijven van een boek je bij tijd en wijlen tegen kan staan, is dat je jezelf steeds tegenkomt in je werkje. De confrontatie met je beperkingen die ook je kwaliteiten zijn.
Dat bespraken de schrijfster en ik gisteren tijdens het eten van de biefstuk. Ik kreeg het stuk vlees niet gemakkelijk doorgesneden omdat het taai en rauw was. Ik probeerde het bloed op mijn bord te negeren.
Tip voor schrijvers die dit lezen en die een tip willen: 'Je werkt zoals jij werkt. Je moet datgene doen, wat jij doet. Ook al denk je: dit is flauw, dit is te simpel, dit is te (zelf invullen). Ook al denk je: o nee, heb je mij weer. Met m'n dit of m'n dat. Ook al hoor je daarbij de stem van die ene recensent. Wees trouw aan jezelf.
Dat betekent dus ook: geen rauwe biefstukken eten als je daar niet van houdt.
Trouw aan jezelf blijven, betekent niet geen vernieuwing.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Da´ s niet alleen een schrijverstip...deze kan elk mens in zijn zak steken!
Bedankt voor de tip, ik neem hem ter harte! Elle
Als ik dat vragen mag: zit jij dan wel ens met de stem van een recensent in je hoofd? Dat zou ik mij niet voor hebben kunnen stellen...
Teunis, waarom kun je je dat niet voorstellen? Interessant! Maar soms hoor ik stemmen inderdaad.
Het is niet zo dat mijn voorstellingsvermogen tekort schiet, maar mij lijkt dat de schrijver een helderder want doorwrochter kijk heeft dan de recensent. Die leest het boek, schrijft het stuk voor de deadline en gaat over naar een volgend boek.
Natuurlijk kan zo'n recensent wel zinnige dingen zeggen en misschien zijn daarbij zelfs dingen die de schrijver zich aantrekt, maar dat lijkt me dan meer een tip die je tot je neemt.
Wanneer de stem van de recensent in een hoofd klinkt, komt dat op mij over (maar misschien begrijp ik je verkeerd) als iets strengs, als een norm van buiten af. Ik kon mij niet voorstellen dat zo'n norm belangrijker zou zijn dan de eigen norm van de schrijver.
Teunis, je hebt volkomen gelijk.
Maar het kan voorkomen dat alles wat van buitenaf komt, echter lijkt en dus beter.
Het is zaak de eigen norm in de gaten te houden. Ofwel: te vertrouwen.
Een reactie posten