Ik ga morgen in een snackbar gefilmd worden. Ik zal daar voorlezen uit mijn bundel met een berg frikadellen voor mijn neus. En een blikje cola. Op de achtergrond sissend vet.
Iemand vroeg: 'O, is dat iets thematisch?'
'Themátisch?'
'Ja?'
'Ik lust niet eens frikadellen. En ook geen cola!' zei ik.
Maar ik begrijp ook wel dat beeld sterk is. Sterker dan alle woorden bij elkaar. En ik begrijp dat identificatie onvermijdelijk is. Omdat mensen dat nu eenmaal graag doen. Verbanden leggen.
Ik zal als frikadellenfreak worden gelanceerd. En colazuiper. Zo zal ik ook het graf in gaan. Dat draai je niet meer terug.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Een schrijver die frikandellen zonder n schrijft is een echte schrijver. Een snackbar waar ze frikadellen verkopen moet je mijden.
Een reactie posten