Stardust en spirits

Sinds een dag over vier wordt mij elke dag wel een keer verteld dat we uit sterrenstof bestaan, net zoals het geestoproepen bij de verschillende gezelschappen waarin ik me bevond steeds opnieuw ter sprake kwam.  Zo heb je het er nooit over en ineens is het stardust hier en spirits daar.
Gisteravond gebeurde het dan. We zaten met z'n zessen in een huis waar de meeste muren zwart geverfd waren, de gordijnen waren zwart en ook de boekenkasten. Eén van ons had vroeger bij een occulte club gezeten en had veel ervaring met geesten. Hij vertelde over ramen die opensprongen, rammelende kasten, middeleeuwse Italiaanse talen en het geval van een heel normale vrouw, lid van de club, die krankzinnig was geworden na het geestoproepen. De geest was in haar gegaan en ze moest worden opgenomen. Daarna was de club uit elkaar gevallen.
'Kan de geest ook in je gaan?' vroeg ik.
'O ja,' zei hij ernstig. 'O ja. Ze heeft er een priester bij moeten halen om de geest te verwijderen. Echt met wijwater en zo. De meeste geesten zijn heel erg boos.'
Er was ook iemand bij die zei dat het ons onderbewustzijn was. Wij mensen deden het allemaal zelf. Ook al geloofden we dat zelf soms niet.
'Het is heel apart,' zei de schrijver die bij een occult genootschap gezeten had, 'als je de ongelovigen op een gegeven moment allemaal wit weg ziet trekken.'
'De geest is sterk,' zei de ongelovige schrijver, 'er bestaat ook zoiets als telekinese. Alleen door ergens sterk aan te denken, kun je dingen verplaatsen.'
Ik dacht aan het verschil tussen de geest en de geest en dat dat dus sterrenstof moest zijn.
Het geestoproepen verliep uiteindelijk vlotjes maar de geest die tevoorschijn kwam was heel erg langzaam en we moesten de laatste trein wel halen. Dus heel veel konden we haar niet vragen. Met z'n allen tuurden we naar het borrelglaasje dat zich traag in de richting van de 'ja' bewoog.
Op de foto die er gemaakt werd van de tafel met het glaasje was wel heel duidelijk k u t te lezen. In een soort bloedletters. Echt waar. Terwijl het tafelblad in het echt brandschoon was.