De oppas, de grote nicht van de kinderen, zat op de bank met Netflix. Wij reden naar Abcoude voor een verjaardagsfeestje van onze oude buren. In de auto bespraken we een project dat ik binnenkort misschien wel of misschien niet ging doen. Het was donker toen we de straat inreden waar we moesten zijn. Er stonden grote bomen. Bladeren lagen op de weg. Bladeren vielen op de motorkap. De wereld was zwart-wit.
'Jammer dat we de auto weer niet pal voor het huis van hun buren kunnen zetten,' zei man. 'Ik had die mensen graag willen plagen.'
Een straat verder parkeerde hij. Ik raapte mijn handtas op van het voeteneind. 'Dit is net een scene uit een boek van Yates', zei ik.
Het was koud en guur toen we uitstapten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten