Een leuk reisje af laten ketsen op het idee dat je daar Kaas voorgeschoteld zult krijgen - de reis zou naar Frankrijk gaan - terwijl je niet van Kaas houdt maar dat je dat dan niet durft te zeggen - wie lust er nou geen Kaas? - terwijl je niet eens Kaas kan zién zonder dat al je ingewanden in opstand komen - zeker van dié Kaas.
'Proef maar. Neem maar rustig. Er is genoeg!' zeggen de hele vriendelijke mensen.
Je ziet hun hele vriendelijke ogen op je gericht. En de witte schimmels en de bacteriën op je bord krioelen als wurmen. Je moet glimlachend blijven kijken - open en ontspannen - terwijl je geen lucht meer krijgt. Omdat het aroma van de blauwaderkaas en de groene korstmosbrokken je de adem beneemt. En sowieso alle lust tot leven.
De donkerte valt in.
Inktzwart is het buiten.
Je zit ver weg op het platteland. Je hebt geen rijbewijs. Alles is Roquefort.
Blijven lachen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten