Zeven uur 's ochtends. Hier zit ik. Al twee boterhammen met nep-worst op. Hier zit ik, koffie van vieze bonen drinkend, de Samenkomst van Anne Enright doorbladerend, Haydns cello concert weer af en de televisie aangezet. Hier zit ik. Te kijken naar Ernie en de altijd getormenteerde Bert. Daarna het sprookje van de nachtegaal aan het Chinese hof.
Hier zit ik. Middenin KRO's kindertijd.
Hier zit ik. En buiten wordt het alweer licht. De tv gaat uit. Alela Diane aan. Recht voor mij schildert zij haar eerste schilderij. Op ezel.
En ik typ dit bericht. Op schoot.
Vandaag gebruikt ze veel zwart.
'Dit is een berenhoofd,' zegt ze na een tijd.
'Ik zit hier,' zeg ik.
We doen ons ding.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten