Een vrouw van vierendertig viel in de voormiddag, vlak voor twaalven, ineens dood neer. Ze was thuis met haar twee kinderen van vier en vijf jaar. Ze zouden net een boterhammetje gaan eten, stel ik me voor. De vrouw was namelijk overblijfmoeder en werd over een half uurtje verwacht. Toen ze daar niet op tijd verscheen, belde er iemand. Het oudste kind nam op.
'Zeg, waar blijft je moeder?'
'Mama is ziek,' zei het kind.
'O. Goed dat ik het weet!' Er werd opgehangen. Om nog snel een nieuwe overblijfmoeder te regelen.
Misschien aten de kinderen zelf toch maar een boterham. Al zei hun moeder niets. Daarna speelden ze.
Tot aan het einde van de middag, tegen vieren, de telefoon weer ging.
'Mag ik je moeder nu even zelf spreken?' klonk het kortaf.
'Mama is wel héél erg ziek,' zei het oudste kind aarzelend.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten