Onder de blauwe t.l vliegenlamp in hun witte partytent zitten de Franse man en vrouw Linsen met hun hond en hun kilozak chips. Avond aan avond. Op extra stevige stoelen. Een kaartje te leggen. De hond krijgt ook een bak chips. Elke middag gaan ze met z'n drieën het hoekje om, een spelletje jeux de boules spelen. Als slakken trekken ze aan mij voorbij. Met een nieuwe zak chips tussen hen in.
Op een ochtend, het is nog heel vroeg, zitten ze al in hun bestelauto. Door de achterruit kijkt de hond mij aan. Met z'n bruine spitse oortjes, die zachte blik in zijn ogen en zijn beslagen tong ver, heel ver, uit zijn mond.
Daar rijden ze. Naar de Super-U. Voor het té warm is.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten