En passant schafte ik een nieuw uiterlijk aan. Ik draaide trage rondjes voor de spiegel. De juffrouw zweeg nadrukkelijk. Ik zei dat ik er normaliter zo niet uitzag. De juffrouw deed haar armen over elkaar en keek de andere kant op. Ik dacht al steeds dat ik de juffrouw ergens van kende. Dat we misschien in een vete zaten. Maar ik wist niet waarvan, en welke vete. Hier en daar slingeren mijn oude vetes. Als losse sokken. Soms duikt er eentje op, in een uithoek van de stad. Of als spam op mijn scherm. Maar dit moest een totaal vergeten vete zijn. Van mijn kant.
We rekenden af. In stilte natuurlijk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten