Een nieuwe theepot in mijn nieuwe werkkamer gezet die zich in de Amsterdamse Pijp bevindt. Het is leuk een sleutel van je eigen deur te hebben en dan het idee dat je daar in je eentje naartoe zult fietsen om te gaan schrijven. Het is ook een opslagplaats voor boeken dus de boekhandelaar zal er af en toe in moeten. Een appartement op de begane grond. Er staat al een bureau en een stoel. Het is handig dat ik niet alles mee hoef te slepen of opnieuw aan te schaffen. Maar het zal meer moeite kosten om het eigen te maken. Ik treed een al bestaande sfeer binnen. Die niet de mijne is. Er hangt nu bijvoorbeeld een foto van L.H. Wiener boven het bureau. Waarvan ik eerst dacht dat het Thomas Bernard was. Die foto moet ik daar wel weghalen. Want ik wil niet dat hij steeds meekijkt.
Het is haast jammer dat we volgende week op vakantie gaan. Nog even wachten voor deze nieuwe episode daadwerkelijk aanbreekt. En hoe die uitpakt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
12 opmerkingen:
stoer, zo'n schrijfverblijf.
'Ik heb een schrijver op voorraad,' zegt de boekhandelaar. 'Een levende. Zien? 5 euro.' Stilletjes sluipen ze naar het sleutelgat en gluren naar je.
Zijn dooie schrijvers dan zoveel meer waard?
Heeft-ie die? Dooie schrijvers? Zitten die daar ook allemaal, aan hun schrijftafel tussen de boeken?
Ja. Het zal nog best moeilijk concentreren zijn daar. Met die dooie collega's die al aan hun E.S. (Eeuwige Schrijversborrel) begonnen zijn.
Proficiat!!
HLM
Ik heb altijd als 'ns een dooie willen interviewen. Dus als jij dat kan regelen, graag!
Elke, wordt 't niet eens tijd reclame te maken voor iets wat jij morgen gaat doen?
Kijk publiciteitsmeisje. Zo goed?
Zo is het goed. (psst: waar zou dat Ajaxterras zijn? Dat willen de mensen weten).
Ik weet ook niet waar dat Ajaxterras is. We zullen er zo wel - boem - tegenaan lopen. In de bloedhitte.
Het is al een tijdje terug dat Ajax iets te vieren had op dat terras, maar dat het zo onbekend was wist ik niet.
De koffie staat klaar trouwens, om de hoek.
Een reactie posten