Tussentijd

Vanaf een heel klein apparaatje een heel klein blogje. In de minuten voordat de gezamelijke dag echt aanbreekt. Jeetje zit in haar eigen hoekje te spelen. Man is ergens buiten. Ik zit voorovergebogen aan het tafeltje. Als ik opkijk, staren de twee ezels naar me. Ze houden me in het vizier. Ze weten het. Het zijn de minuten voor het balken. Die tijd is heel belangrijk. 'Papa is naar de auto,' zegt Jeetje nu, 'hij is spullen aan het pakken. En dan gaan we met de auto eerst naar het meertje dan naar de supermarkt en dan naar de rommelmarkt, denk ik!' Ze voegt hieraan toe: 'en ik ben klaar met spelen.'