De baby speelde op het kleed met een plastic telefoon. De kleuter zat aan tafel en kleide met de kleuren, blauw, geel en roze. Ze maakte een zon, een maan, een ster. Ik dacht dat ik alles onder controle had, tot ik vanuit een ooghoek de man zag. Hij stond bij de trapleuning naar ons te loeren, in een groot grijs vest met capuchon en op zijn hoofd een roze gebreid mutsje.
Ik begon over mijn hele lijf te trillen. Ik dacht dat we er geweest waren.
Maar het bleek geen man te zijn. We gebruiken de trapleuning soms als kapstok.
Het aantal mannen dat zich hier in huis, als ik per ongeluk even opkijk, op blijkt te houden, groeit met het uur. Lang niet slapen zal een mens uiteindelijk tot waanzin drijven.
maandag 25 oktober 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
uw boodschappenlijst: oordoppen, een logeerbed en slaapdiensten. Kleine moeite, echte slaap.
Ik moest ontzettend lachen bij de ontknoping. En toen bleef ik lachen, manisch haast. Waardoor ik geloof dat je stelling dat een mens langzaam waanzinnig wordt wanneer het niet slaapt bewezen is.
Een reactie posten