zaterdag 1 september 2012

De weg

We waren alleen in de zaak toen de kapper plotseling over God begon. Ik lag achterover met mijn hoofd in de bak en hij was bezig mijn haar nat te maken. Ik schrok ervan.
'Ik hoor hem overal,' zei de kapper.
'Nu ook?'
'Ja,' zei hij. 'Nu hoor ik hem ook.'
Natuurlijk hoorde ik niets bijzonders.
Ik schrok denk ik omdat ik God totaal niet verwacht had. Onlangs was mij juist ter oren gekomen dat ik voor mijn onderzoek naar de seksfeesten op IJburg bij deze hippe kapsalon moest zijn. Hier schenen ze meer te weten. Bijna alles. Er werd gefluisterd over filmpjes en fotoboeken die onder de toonbank lagen. Maar dat God daar ook bij lag, had ik nooit gedacht. God en seksfeestjes kan ik in mijn hoofd sowieso niet goed met elkaar verenigen. Waarschijnlijk is dat mijn rigide denkwijze. Misschien gaat dat juist heel goed samen.
De kapper bevoelde mijn schedel op weke plekjes terwijl hij sprak.
'Er is maar één weg,' zei hij. 'En als je die niet bewandelt, gaat het mis.'
Dat mocht duidelijk zijn. Gelukkig hadden zijn ouders hem die ene weg vroeger al meteen getoond.De mijne hadden me niets laten zien. Voor mij was alles mogelijk.
'Ik lees de Bijbel elke dag.' Hij waste mijn haar grondig.'Dan is God nog dichter bij me.'
'Wat goed! Ik vind de bijbel altijd ingewikkeld.'
'Ik lees een makkelijke bijbel,' zei hij en spoelde mijn haar uit. Hij drapeerde een handdoek om mijn hoofd en glimlachte naar me. Hij wist meer. Hij wist alles.

Geen opmerkingen: