Ze had me haar onderbroek laten zien. Een jongensboxer. Daarna wandelden we over het museumplein en praatten we over het volgende boek. We gingen zitten op een terrasje en dronken buiten koffie. Op twee stoeltjes, naast elkaar gezeten, het gezicht in de zon. Voor de vitamine D.
Nog net geen geruite fleece-dekentje over de benen. Even later slingerde ik door de stad naar huis, koud tot op het bot. Bij de boekhandel in de Utrechtsestraat stopte ik om A handful of dust van Evelyn Waugh te kopen. En ik dacht aan het maken van dingen. En aan klompjes goud die verzilverd konden worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten