De buurman gedraagt zich alles behalve kakkineus. Hij heeft geen rijbewijs noch is hij zeer gefixeerd op gadgets. De buurman naait zijn kleding zelf en hij tuiniert graag. Toch meen ik in de buurman een 'kakker' te ontwaren. Als ik hem zie lopen, zie ik de schim van een kakker meelopen. Het kakker-zijn zit 'm in hele kleine details. Misschien in de dikte van het haar? Of is het zijn algehele attitude? Het is haast niet onder woorden te brengen. Toen ik over de kakker in de buurman begon, was hoongelach dan ook mijn deel. Dat ik niet veel verder zou kunnen kijken dan een voornaam etcetera. Maar al gauw kwamen daar toch de verhalen over verarmde adellijke geslachten. Even later sprak hij zelfs met een aardappel in de keel alsof hij niet anders gewend was. Hij stak een sigaar op en vroeg met wilde gebaren om betere argumentatie.
Bij mij schemert er altijd heel ver weg die ondergeschikte. Een slavin uit Afrika. Hoe hoog ik mijn kin ook de lucht in hou.
Al moet daar toen ook een slavenhouder meegedaan te hebben. En die zie je soms ook wel bij mij terug.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ja, dat krijg je met Amsterdammers met Limburgse roots.... ;P
Een reactie posten