Elke's lijst

In dit huis is gestorven vannacht.
Sinds ik op ben, gaat het door mijn hoofd. In dit huis is gestorven.
De dood is hier geweest. Op mijn uitnodiging.
Wat heb ik voor een naar karakter?

Er is hier gestorven. En ik moet hier weer rustig zitten werken. In zo'n ambiance.
Daar is geen wierook tegenop te branden. Geen muziekje kan deze geest reinigen. Ook water spoelt dit leed niet weg.

Dames en heren, ik wil het muisje niet uitmelken.
Maar het gebeurt.

De muis liep in mijn val toen zij van de pindakaas wilde snoepen. Het was niet het muisje dat de afgelopen dagen steeds naast mij kwam zitten. (Nee zijn druk sprokkelende moedertje natuurlijk) Míjn muisje voelde zich erg ziek en wilde beter worden. Hij vroeg - smeekte met zijn oogjes - om mijn hulp. Maar kreeg een natte dweil. Wie om mijn hulp vraagt, komt er bekaaid af.

Tegelijkertijd staat er op mijn lijst van vandaag: kat aanschaffen. Vallen kopen. Zodat ik een treinrails van vallen kan zetten. Een spoor door het hele huis trekkend. Tzak, tzak, tzak. Dood, dood, dood.
En dan laat ik mijn man 's ochtends de lijkjes ruimen.

Zo iemand ben ik dus, dames en heren.
Ontluisterend hè.