We zaten in het enige huisje in het duingebied tussen Schoorl en Bergen. We hoorden er geen verkeer. We hoorden er helemaal niets. Behalve het gekraak van de beesten in het bos. Tot 's avonds de brandweersirenes dichterbij kwamen en helikopters boven ons huisje cirkelden. We belden de politie Noord-Holland.
'Er is brand,' zei deze. 'Maar weest u gerust. We hebben een draaiboek. We zullen u tijdig waarschuwen en voor opvang zal worden gezorgd.'
'Ja, maar...'
'Meer mogen we u er niet over melden.'
Tuut-tuut-tuut.
Het gekraak van de beesten werd het geluid van de gezochte pyromaan die, avond aan avond, rond ons huisje sloop. Met zijn brandende fakkeltje.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten