Mijlpalen

Ik kon mijn grootste spijkerbroek weer dicht.
Ik trok 'm aan.
Jeetje kreeg een vriendinnetje te spelen.
'Wat heb jij een dikke kont,' zei het vriendinnetje.
Ik trok de spijkerbroek weer uit.
Het was er ook te warm voor.
Ik deed de spijkerbroek in een verhuisdoos.
Die had ik deze week in elk geval niet meer nodig.

Deetje kreeg haar eerste prikje.
Ik weet nog dat ik daar bij Jeetje veel ophef over maakte.
Ik wilde de dame van het consultatiebureau aan het spit rijgen.
Deze keer was het anders.
We deden het er even bij.
Al blijft het zielig.
Een naald die in een mollig beentje wordt geduwd.
En daarna nog een naald.
Deetjes glimlach verdween op slag.
Haar hoofd werd vuurrood.
Pareltjes zweet sprongen eruit.
'Ik had niet verwacht dat zij zo veel geluid kon maken,' zei de juffrouw van het consultatiebureau.
Leer ons Deetje kennen.

Jeetje had gisteren haar eerste optreden in de schoolmusical die op het schoolplein opgevoerd werd.
Ze was onderdeel van 'de zee.'
Ze droeg een blauwe legging en een blauw t-shirt.
En de zee zong: 'Water is een wereldwonder,
Daar kan geen visje zonder.'
Alle kinderen scanden het publiek af of ze hun ouders zagen.
Die hadden camera's voor hun gezichten.
En tranen in hun ogen.

Nu heb ik een meisje in een wit jurkje op school.
En een meisje in een wit jurkje op schoot.