Tijdens het koken, lees ik facebookberichten en noteer ik: jullie zijn niemand omdat je geen ziel hebt, ga maar door met pillen slikken. Dat schrijft iemand in een reactie op iemand anders.
Ik weet dat ik de pan met olijfolie al een tijdje op het fornuis heb staan, en dat ik nog altijd door het huis aan het rennen ben om ergens een pen te vinden. Om deze ene zin op te kunnen schrijven.
Dit is niet echt een blog te noemen. Maar ik heb het nu te druk met het zoeken naar vuilniszakken met Playmobil op marktplaats, en met het skypen met een onbekend Italiaans stel waarvan we een huis gaan huren. In het puntje van de laars ergens. Skype is het bewijs dat ik besta.
Heel lang tuur ik naar het beeld van de bloedmooie jongeman en het meisje op mijn scherm. Het meisje is van 1988, weet ik. Hij zal niet ouder zijn. En ik heb spijt dat ik zo ongekamd achter de computer zit, zoals al de hele dag. Als je van 1973 bent, kan dat eigenlijk niet meer.
Het geluid uit het Zuiden van Italië wil maar niet doorkomen, dus kijk ik naar hoe die twee bewegen. Hoe ze de geluidsbarrière proberen te doorbreken.
Na een tijdje begin ik op hun kleren te letten. Het is aan die dikke truien te zien niet zulk mooi weer. Dat kan ook kloppen volgens de buienradar. Het zijn natuurlijk ook lui die waar het de temperatuur betreft helemaal niets gewend zijn. We zwaaien en glimlachen soms naar elkaar. Jullie zijn niemand omdat je geen ziel hebt, ga maar door met pillen slikken, zeg ik.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten