De limousine rijdt voor. Zal ook de kwaaie zus zo dadelijk uitstappen of niet? De ouders, de broers en zussen plus aanhang staan langs de kant van de weg te wachten op de hereniging. Zit ze er in?
Na een redelijk onthutsende documentaire over bejaarden en seks, ben ik beland bij Het Familiediner. Dat trek ik toch beter dan innige liefde op leeftijd. Het ligt meer in m'n straatje.
'Waarom heb je gekozen om te komen?' vraagt de presentator aan de moeder van de kwaaie zus.
'Ruzies en dat allemaal, is ook helemaal niet fijn voor ons.' Ze huilt. 'Het blijft toch familie, hè?'
De deur van de limousine gaat open. Nee, ze zit er niet in. De kwaaie zus is thuisgebleven.
Terwijl ik dit zit te schrijven, wordt er op tv alweer een nieuwe ruzie uit de doeken gedaan. Deze keer is er een onoverkomelijk probleem tussen twee zussen die elkaar al negen jaar niet gezien hebben omdat er na vaders dood heibel was ontstaan over de verdeling van een fiets en een televisie.
Ik kijk nergens van op.
Ik zou die limousine zo ongeveer mijn hele familie rond kunnen sturen. Een paar keer rond, zelfs. En niemand zou ooit in- of uitstappen. Het is een komen en gaan van lege limousines.
Familie is heel onbetrouwbaar, dat blijft het gekke, terwijl je zou denken van niet.
O ja, tussendoor zag ik nog een stukje Spoorloos. Daar had een 47-jarige dochter haar vader dan eindelijk gevonden. Familie! Iemand die op haar lijkt. Ze wist waar ze vandaan kwam. Eindelijk kon ze haar draai vinden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten