'Wie weet wat theater is?' vroeg de toneeldocente.
De kleuters zaten in een kring om haar heen, op gekleurde kussentjes. Er was één leeg rood kussentje. Mijn kleuter zat nog aan de kant, tussen mijn benen.
'Jullie worden iemand anders dan jezelf,' zei de theaterdocente.
De kleuters fronsten hun wenkbrauwen.
'Dat is the-ater,' zei ze iets harder. 'To-neel. Heel Iemand Anders Worden.'
Daarna noemden ze de namen op en mochten de kleuters één voor één naar voren komen. Ze plakte een sticker met naam op hun trui. Mijn kleuter weigerde haar sticker.
'Zo,' zei de toneeldocente, 'nu weet ik hoe jullie heten en dan kunnen jullie óók zien hoe de andere kinderen heten.'
Dit kan nog wel eens een héél ingewikkelde cursus worden, zag ik de vier- en vijfjarigen denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten