Het was vijf voor drie en ik moest mijn stoel nu echt naar achteren schuiven. De werkdag zat er al op terwijl die net begonnen was. Door de motregen rende ik naar de basisschool. De juf in de deuropening was bijna al haar kleuters al kwijt, maar mijn vierjarige stond nog braaf te wachten achter haar rug. Mijn negenjarige voegde zich bij ons. We liepen terug naar huis, ze gaven me - synchroon - een gedetailleerd verslag van hun dag, en ik had het idee dadelijk nog wel even te kunnen werken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten