Kindheid

We zitten aan het ontbijt.
'De geschiedenis van mijn kindheid', zegt de vierjarige. 'Is dat geen mooie titel?'
'Daar kun jij ons nu nog niet veel over vertellen.'
'Waarom niet?'
'Jij bént nog een kind.'
'Ik vind kindheid helemaal niet goed,' zegt de negenjarige. 'Kindheid wat is dat nou?'
'De geschiedenis van mijn jeugd?' zeg ik. 'Is dat beter dan?'
Dat vindt zij veel beter, maar ik niet. Ik vind 'kindheid' juist wel aardig gekozen. Al maakt de spellingcontrole er steeds kindsheid van. De geschiedenis van mijn kindsheid. Dat is weer een heel ander verhaal. Ik zal  het zelf nooit kunnen vertellen.  Zij misschien wel. Dat wordt dan: 'De geschiedenis van mijn moeders kindsheid.'
'Jij vindt het lastig dat ik ouder word, hè?' zegt de negenjarige, 'je raakt de controle over mij steeds meer kwijt.'
Ik denk aan controle. En aan kwijtraken.