Ze noemde me 'stommerdje' toen ik haar van school gehaald had. Terwijl ik de fiets op slot zette, ging zij vlak voor de voordeur staan, duwde haar gebogen voorhoofd tegen het hout. De twee knotjes hingen scheef. Ze had vandaag Taekwondo gehad op school.
'Noem jij mij stommerdje?' zei ik tegen de rug.
Ik dacht aan gisteravond toen zij al even in bed lag, ik op de gang stond, ziek zwak en misselijk, en ze me plotseling mededeelde dat ze het niet erg vond dat ik haar tas met volle broodtrommel die ochtend per ongeluk weer mee naar huis had genomen. Zodat ze tussen de middag niets had om te lunchen.
'Dat vond ik helemaal niet erg hoor, mama.'
'O gelukkig,' zei ik.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten