dinsdag 27 december 2016

Column Trouw 24 december

De andere vrouw

Het is geen mislukt huwelijk, zeggen de mensen. Zo moet ik dat niet zien.
Een verbintenis met iemand is een traject waarin je een tijd samen oploopt totdat het niet meer werkt. Het is bijzonder dat man en ik 24 jaar met elkaar opgelopen zijn. Zó moet ik dat zien.
Nu kan ik alle mogelijke nieuwe trajecten voor me zien. Ik zou deze columns net zo goed vooruit kunnen schrijven.
De Andere Vrouw  – ik noem maar een trajectje – zien we allemaal van heinde en verre aankomen. Glimlachend, elegant, komt ze naderbij. De voetstap ongehaast en licht, zou de dichter Fernando Pessoa zeggen.
Nee, ze is er nog niet, maar ze bestaat. En achter elke straathoek zou ze zich op kunnen houden. Waarschijnlijk dwaalt de andere vrouw al rond op ons nieuwbouweiland. Hoeven ze over een uurtje alleen nog maar tegen elkaar op te botsen bij de Bruna.
“Met die visualisaties van jou moet je oppassen,” zeggen de mensen. 
“Waarom?”
“Het is niet goed.”
“Omdat het dan echt gebeurt, hè?”
“Je roept het over jezelf af.”
Gisteren bezocht ik een kerstborrel en kwam daar een redactrice tegen met haar nieuwe man. Ik refereerde aan foto’s op haar Facebookpagina waarop ze samen met een meisje van een jaar of tien voor een kerstboom zat.
Wat een mooie dochter, was één van de reacties. En: Wow, wat lijkt ze veel op jou zeg.
Ik wist dat ze geen moeder was, maar vond het meisje ook haar evenbeeld. En we maakten grapjes over hoe ze al die tijd stiekem tóch een kind had. Haar nieuwe man vond het ook een fijn idee. We lachten. We namen nog een glühwein.
En toen doemde De Andere Vrouw weer op.
Deze keer plaatste ze foto’s van zichzelf op Facebook, met mijn meisjes  - voor een verlichte kerstboom, op de kunstijsbaan, aan een feestelijk gedekte tafel - hun lange haar op ingenieuze wijze ingevlochten, precies zoals het lange haar van die vrouw zélf ook ingevlochten was. Ze keek stralend in de camera. Merry Christmas, was het onderschrift. Hashtag: Familylife.
En bij elke eerste kerstdagfoto die ik aanklikte, begonnen mijn lachende meisjes meer op die trut te lijken.
Maar ik weet nu al dat ik de andere vrouw zal accepteren. We zullen weer gelukkig zijn. Eén grote vredige extended family. Voor de kinderen.

Nu stop ik. Voor ik het allemaal over mezelf afroep.

3 opmerkingen:

Rein Swart zei

Mooi, Elke!

Anoniem zei

"voor de kinderen", dat kan ik niet meer horen

Elke zei

van en voor de kinderen had het allemaal niet gehoeven natuurlijk