Stom leven

'Ik vind het leven stom,' zegt Jeetje vanaf de achterbank.
'O ja?'
'Ja.'
'Waarom vind jij het leven stom?'
'Omdat het pijn doet.'
'Omdat het pijn doet?'
'Ja, dan leef je en dan krijg je een baby. En dat doet pijn.' Jeetje zucht.
'Je hoeft geen baby te krijgen hoor,' zeg ik.
'Die krijg je toch,' zegt Jeetje somber.
'Het doet wel een beetje pijn,' zeg ik, 'maar dat vergeet je ook weer en...'
Dan grijpt man in.
'Jeetje, jij bent net vijf jaar,' zegt hij streng. 'Je hoeft je nog niet druk te maken over hoe het is om een baby krijgen. Het duurt nog heel lang voor je een baby krijgt. Als je er één krijgt en ook dàt hoef je nu niet te besluiten. Is dat duidelijk?'
Jeetje zwijgt. We rijden zwijgend verder over de ring.
'Maar vind je de rest van het leven ook stom?' vraag ik na een tijdje.