Ook vandaag staan we weer in de rij met een afgeladen volle kar. Achter ons sluit een vrouw aan met een vrijwel leeg mandje.
'Zullen we haar voorlaten,' fluister ik.
'Nee,' zegt man, 'waarom?'
'Ze heeft maar vier dingetjes,' fluister ik. 'Wij minstens vierhonderd.'
'Waarom zouden we haar voor moeten laten dan?' Man duwt onze kar nog iets verder naar voren.
De vrouw met het mandje om haar arm, zegt: 'Nou, wel iets meer dan vier hoor.'
'Ik probeer je te helpen,' zeg ik. 'Ik probeer hem positief te beïnvloeden.'
Ze glimlacht. We kijken naar man. Hij rijdt de winkelwagen naar achter en maakt een kort driftig gebaar dat ze eerst mag. Ze legt haar zes kleine gezonde dingetjes snel op de band voor ons. Ik leg de beurtbalk neer en stapel dozen met zoenen op, blikken sinas, zakken chips, repen chocolade.
'Ik haat boodschappen doen,' zegt man.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten