donderdag 14 mei 2015

Vrije dag

We spraken over hemelvaart en dat het een vrije dag is. De kapster vond dat de afschaffing van de slavernij een vrije dag moest zijn. Haar oma was één van de laatste slavinnen.
'Je oma?'
'Ja.'
Via de spiegel keek ik naar haar. De kapster leek me hoogstens begin dertig. Ze zei: 'black don't crack.' Ze vertelde over haar oma op de plantage, die, als ze nog leefde, honderdtien geweest zou zijn. De slavernij is honderdvijftig jaar geleden officieel afgeschaft, maar haar oma's moeder was in gevangenschap geboren en bleef bij haar boer. Ze had een eigen kamertje en kon haar kinderen voeden. Hij was goed voor haar, als ze gehoorzaamde. Ze hadden geen weet van een vrije wil.
'Jee,' zei ik. 'Zo dichtbij.'
'Ja,' zei ze.
Ook vertelde ze dat haar oma later dement werd en dat toen in plaats van het kind, de slavin weer tevoorschijn kwam. We communiceerden via de spiegel. Ik keek naar mijn eigen gezicht en dacht aan die ene onbekende Afrikaan die onze familie al generaties lang donker kleurt. Ook dacht ik aan de veel voorkomende achternaam van slavenhouders die hetzelfde is als die van mijn moeder.


Geen opmerkingen: