De ochtend was zonnig, ik kwam langs velden met kleurige bloemen en toen gebeurde het. Net op tijd zette ik mijn voet nog iets verder naar voren, zodat ik 'm niet per ongeluk middenin het konijn plantte. Het was een flink beest. De ogen waren stil, oren lagen op elkaar, het mondje open. Ik gilde. Het was denk ik de plotselinge confrontatie met de dood zo vlak voor mijn voeten. Het had iets symbolisch. Maar ik stapte er dus net op het nippertje overheen. Het betekent verder ook niets. Meteen daarna zag ik al een piepklein konijntje over de weg huppelen.
In mijn hoofd bedacht ik waar mijn 4 lievelingsboeken over gingen en hoe ik dat het beste in 1 à 2 minuten kon verwoorden voor het cameraploegje van Shotofjoy dat me 's middags zou komen filmen. Ik moest oneliners hebben. Maar al gauw kwam ik aan bij de dwarsverbanden, mogelijke betekenissen, dubbelgangersmotieven, spel met woorden, werkelijkheid en fictie, identiteit wat is dat? Ik probeerde niet meer aan het dode konijn te denken.
In mijn tuin werd ik uiteindelijk gefilmd. Echt iets voor shotofjoy. Omdat het leuk was als ik zou bewegen, mocht ik met een fleurig tafelkleed wapperen en het op de tafel leggen, ook verplaatste ik de opblaasboot die tegen de schutting stond een paar keer. Het gaat om de betekenis die je zelf aan de dingen toekent, dacht ik.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten