Het was donker, koud en het regende. Ik ging deur uit voor boerderijkippetje bij de Bierfabriek en een literair spektakel in de Brakke Grond. En daar stond ik, aan het begin van onze straat, onder de Turkse winkel, op weg naar de tram, terwijl daarboven ergens, achter één van die verlichte ramen, mijn dochters en man pasta Bolognese aten. Iemand had het gisteren steeds over mijn ex.
'Mama, heb jij papa's huis eigenlijk al gezien?' vroeg Deetje vanmorgen. Zij had er een middag met haar vriendje gespeeld en ook Jeetjes vriendin was er een kijkje komen nemen.
'Nog niet.'
'Jij had papa's huis toch eerder moeten zien.'
'Waarom?'
Het bleef even stil. 'Omdat jij familie bent,' zei ze. 'Jij bent onze familie.'
'Dat is waar,' zei ik. 'Is het een mooi huis?'
'Ja,' zei ze. 'Een heel mooi huis.'
'Dan is het goed,' zei ik.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten