What you see is not what you get

Het was zondagochtend. Het regende zacht. We parkeerden de auto in onze oude buurt en wandelden richting Berlagebrug. We gingen naar Sinterklaas die met z'n stoomboot over de Amstel aan kwam varen. Overal liepen gezinnen. Aan de buitenkant zag je er niets van.
'In deze speeltuin speelde jij altijd, Jeetje, weet je dat nog?'
'En ik, en ik?' vroeg Deetje.
'Jij lag toen in de wandelwagen. Jij was nog maar net geboren.'
In deze straten hadden we meer dan vijftien jaar rondgelopen. Tien jaar met z'n tweeën, vijf jaar met z'n drieën en nog drie maanden met z'n vieren. De nieuwe werkelijkheid schuurde gevaarlijk dicht tegen de oude aan. Maar als we vroeger buiten liepen, stopte ik automatisch mijn hand in zijn jaszak, waar zijn hand dan die van mij vastpakte. Nu liepen we los.
Op de Berlagebrug zagen we zelfs onze ex-buren met hun kroost weer terug. Ze woonden nu in Abcoude. De kinderen waren wat groter geworden. Verder was het plaatje compleet. Tot de ex-buurman uitriep dat ik binnenkort weer vrijgezel was.
'Niet doen.'
'O, mag ik er nog geen grapjes over maken?'
'Nee.'
Toen zei hij dat ik in wezen met allemaal exen op de brug stond.