Bij de stapel post zat de nieuwe Brakke Hond met een verhaal van mij. Yeah. Even snel doorbladeren. Klappertandend, bodywarmer van de kapstok grijpend. En er zat nog meer bij de post: rekeningoverzichten van mij. Minder yeah.
Ook vrijwel direct omgekomen op de fiets in het verkeer. (Traditie na een vakantie) In de A-H viel op dat de etenswaren nog houdbaar waren tot 2011. Op het vulkaaneiland kochten we hapjes die goed bleven tot mínstens eind 2006. Er kwam zelfs nog een klein ruzietje van tussen man en mij. In welk jaar léven we nu dan GVD? Ik eet dit niet hoor. Dit kan nog nèt toch? Nee, morgen is het 2008! Niet. Wel!
De koffer inhoud met zwart steen, dode vulkanen, zielloze grond en andere stinkende stoffen door ons huis verspreid. Mijn muze (de bovenbuurvrouw) helaas, helaas, helaas nog niet kunnen vertellen dat we terug zijn gekomen. En de muizen hebben tijdens onze afwezigheid het stof tussen de houten planken uitgekrabd. Van woede.
De afgelopen week verbleven we in een kelder zonder ramen omdat ze daar absoluut niet van licht hielden. Iedere nacht werd er ijselijk gegild door één van ons. Vanuit een diepe duistere wereld.
De natte was hangt in grote slingers door de woonkamer zodat de kleine morgen wel moet denken dat er iemand jarig is. Man zit er onder tv te kijken. Het beste televisiefragment van 2007. Vriendin L op tv! Zij gaat het Zéker worden. Ik verklap niets.
NU de uitslag..
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten