maandag 21 januari 2008

Waar verdien je de kost mee?

De meneer van de cultuurcommissie kijkt me vorsend aan. In zijn bordeauxrode spencer. Duidelijk een belangrijk man. Ook zijn lichaamslengte is ernaar. Hij beoordeelt kwaliteit. Zijn blik is niet vriendelijk noch onvriendelijk. Het is een man die dingen wil wéten. Begrijpen. Een erudiet man. Een begenadigd type.
'Aha, een bundel jaja. Maar waar verdien je dan de kóst mee?' vroeg hij.
Ja f*ck ja. Daar vroeg hij me meteen al wat.
'Ja, tja, tja, ja', lachte ik.
Ergens verdiende ik de kost wel mee. Een beetje kost. Een dun belegde boterham. Ik schreef wat in opdracht, bewerkte hier en daar iets en kreeg wat voor- of naschotjes. Maar dat kon ik deze meneer niet vertellen. Het klonk gewoon niet helder. Niet consistent. Er zat geen vloeiende lijn in. Dat wist ik ook wel. Want waar was het gróte economische plan achter mijn handelen? Waar ging ik naartoe? Hoe wilde ik dat dan precíes gaan doen? En wàt als ik er helemaal alleen voor kwam te staan in deze grote boze wereld? Als Vrouw. Moeder. En zo meer.
'Aha, jaja,' knikte hij.
En ik kan hem ook niet gaan vertellen dat ik net met pensioen ben. Daar is deze ouwe vent veel te clever voor.
Trouwens f*ck ik krijg niet eens pensioen.

Geen opmerkingen: