Ik weet nog dat ik in het eerste jaar van mijn opleiding Dramaschrijven in een toneelscène een slechterik en een goederik opvoerde. En dat de meester zei dat die slechterik iets goeds moest hebben en die goederik iets slechts.
Meteen riep ik: 'Dat kán niet! Die slechterik is door en door slecht. En die goederik is in en in goed!'
De meester zweeg.
De meester oordeelde niet graag.
Toen ik uitgeraasd was, sprak de meester: 'Laat ze dan tenminste met elkaar naar bed gaan.'
Ik zei niets. Ik dacht dat de meester gek was geworden. De meester begreep níks van wat ik wilde zeggen. En hoe de wereld in elkaar stak. Trouwens, de meester kénde de slechterik en de goederik niet eens, die ik beschreven had.
De meester herhaalde kalm: 'Laat ze met elkaar naar bed gaan. Dat werkt altijd.'
vrijdag 28 maart 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Jouw meester was een Meester.
Een reactie posten