Het vriendje

Een hele dag achter de rug. Waarin ik geen duidelijk plan had. Het meisje van bijna drie wel. Haar vriendje vinden.
Zo draalden we door dezelfde buurt als altijd. Op zoek naar haar vriendje. Die we nog met vader en babybroertje hadden zien vertrekken. We zouden hem wel treffen in de een of andere speeltuin dacht ik. Wij waren sneller.
Ik wilde schrijven dat we liepen te zoeken en dat het regende dat het goot en de luchten grijs en grauw waren. Maar het was juist mooi weer vanochtend. De zon scheen. En het meisje naast me begon ineens te zingen: 'Het is lente, het is lente, het vogeltje komt vrolijk uit het ei! Het is lènte.' De voorbijgangers keken verschrikkelijk vertederd. Ik dacht: zo'n vogel komt helemaal niet vrólijk uit het ei. Wie verzint dat.
We vonden het vriendje niet. De hele dag niet.