Raar

In de AH dwaalde een zwart spook. Het was iets kleiner dan ik.
Ik was net rustig een paksoi aan het bestuderen, toen het spook naast me kwam staan. Mijn hart stond een tel stil. Daarna keek ik om me heen of er meer waren die het gezien hadden. Of dat ik mijzelf nu beter officieel het predikaat 'raar' op kon plakken.
'Ik ben raar. Ik zie een zwart spook in de AH. Maar wat geeft dat!?'
Toen zag ik dat het een vrouw in boerka was. Waarbij zelfs de ogen niet vrijgelaten worden. Of een man in boerka. Wist ik veel wie daar precies onder zat. Ik kon het mens niet eens een blik toewerpen. Niets. Ik stond daar maar hulpeloos met mijn paksoi. En omdat de zwarte stof dunner was op de plek waar de ogen moesten zitten, kon zij wel naar buiten kijken. Ik niet naar binnen.