Vandaag komt Jeetje eindelijk thuis. Man haalt haar op op het treinstation in Nijmegen. Ik weet haast niet meer hoe ze eruit ziet. En haast niet meer hoe ze voelt. En haast niet meer hoe ze praat. Ik weet niet meer precies welke kleur haar haar heeft. En hoe lang haar benen zijn. Ze zullen wel langer zijn geworden. Ze zeggen dat ze nu een goede eter is.
Jeetje was een hele week uit logeren. Man en ik hebben de laatste vrije avond gevierd met een portje en een sigaret die absoluut niet smaakte. En net op de fiets zag ik iemand zo innig roken dat het water me in de mond liep, zo vies. En net op de fiets dacht ik aan een ernstig treinongeluk ter hoogte van Nijmegen. Waar twee treintoestellen tegen elkaar gebotst zijn en veel doden gevallen. En dat we dan eeuwig spijt zouden hebben dat ze niet gisteren teruggekomen was. Ook dacht ik: dat schrijf ik op m'n blog. Dan gebeurt het niet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Op donderdag de 13e gebeurt nooit iets.
Gelukkig! Geef even de data door van de risicodagen.
Elke 13e die op een vrijdag valt, verder weet ik het helaas niet want dat is GEHEIM.
Doe toch maar niet, dit soort visualisaties:
http://www.abc-van-meditatie.nl/meditatietechnieken/affirmatie.asp
Een reactie posten