De eerste ouderavond

Klokslag zeven uur ben ik er. Ik had geen minuut later moeten zijn. Achter mij doet de juf de deur dicht. We zitten in de kring in Jeetjes klaslokaal, grote lijven op kleine stoeltjes dicht tegen elkaar aan, en we kijken naar de juf. Na een namenrondje, legt ze uit wat groep 1 en 2 zoals doet op een dag.
'Wij spélen niet, wij wèrken,' zegt de juf. 'Als ik een rood autootje op mijn tafel heb staan mag je mij niet storen. En als er een groen autootje staat, mag je mij wel iets vragen. Ik kan dat rode autootje natuurlijk niet de hele dag laten staan.'
De juf lacht. De ouders zwijgen.
Tijdens haar verhaal gaat de deur nog een paar keer open. Ouders glippen naar binnen. Met rode hoofden. Of er misschien nog een plaatsje voor hen is in de kring? Ze moeten eerst hun naam zeggen en kunnen dan in alle stilte een stoeltje kiezen.
'Te laat komen, werkt gewoon heel erg storend,' zegt de juf.
'Zijn er ook kinderen die niet geschikt zijn voor het montessorionderwijs?' vraagt een moeder.
'Ik denk alleen dat sommige óúders er niet geschikt voor zijn,' zegt de juf.
Het wordt doodstil in de kring.