De leuke vader

Bij een optreden van Jeetje en haar klas in het muziekgebouw ontmoet ik een leuke vader. Hij helpt ook mee de kinderen de tram in te begeleiden, er weer uit en ze daarna het muziekgebouw in te loodsen. Als schaapjes. En wij zijn de herders.
Eenmaal in de zaal waar het zo dadelijk allemaal zal gebeuren, vraagt hij: 'ken ik jou van dat krantje?"
'Ja, dat kan.'
'Leuke stukjes. Vooral over die seksfeesten.'
'Mijn onderzoek naar de seksfeesten is helaas doodgelopen,' zeg ik.
'Het is vreemd met ouders,' zegt de leuke vader, 'ze hebben het alleen nog over hun kinderen. Alsof mensen als ze ouders zijn ineens binnen bepaalde grenzen blijven. Ze schieten in een mal. Terwijl ze zo niet zijn.'
'Ja, vandaar die stiekeme seksfeesten dus. De ontsnapping.'
'De eerste keren dat ik op het schoolplein kwam, viel het me behoorlijk tegen,' zegt hij.
'Ik heb al geprobeerd de seksfeesten zo persoonlijk mogelijk te maken,' zeg ik. 'Terug naar de kern.'
'Dat is goed. Dat moet je altijd doen. Het kan niet persoonlijk genoeg!'
'Ik wilde een hele reeks schrijven over mijn bezoekjes aan de buren en dat het daarmee in wezen begint. Maar ik bleef steken bij één stukje.'
De vader kijkt mij aan. Hij zegt: 'Misschien moet je het juist even helemaal aan de andere kant van het spectrum zoeken.'
'O zo,' zeg ik.
Om ons heen stroomt de zaal vol met kinderen en ouders. De voorstelling begint. Ik blijf maar nadenken over de andere kant van het spectrum van de seksfeesten.