De werkkamer

Na vijf weken fiets ik weer naar de werkkamer. Voor ik naar de werkkamer kon gaan, moest ik van mezelf al dagen eerst mijn werk af hebben. Uitstelgedrag. Maar nu is het af. Ik kan gaan. Ik moet wel. Ik wou zelf zo graag een werkkamer buitenshuis. Als ik eenmaal zit, valt het vast mee. Maar ik heb mijn tas nog niet uitgepakt of mijn telefoon gaat.
'Het is met meester Mark. Deetje heeft luis.'
'O.'

'Wil je haar op komen halen?'

'Ik ben op mijn werkkamer. Ik heb zo een afspraak.'
'Dan moet je je man maar bellen.'
'Die kan ook niet.'
'Ze moet nu een behandeling.'
'Dat heeft toch geen zin,' zeg ik.
'Ze moet shampoo.'
'Het spul moet acht uur inwerken voor het überhaupt werkt,' zeg ik.
'Ze mag hier in ieder geval niet blijven,' zegt hij beslist.
Ik zwijg.