Geheim

'Hier,' zegt ze zacht en geeft me haar spiegeltje. 'Je hebt iets tussen je tanden.'
In het gebroken glas zie ik dat er iets groens tussen mijn voor- en hoektand zit. We hebben ons verzameld in de lobby van een hotel. Ik ben er als eerste. Eén voor één druppelen er mensen binnen. Ik ken ze niet. Er worden handen geschud en namen genoemd die ik meteen weer vergeet. Ik glimlach en heb dus al die tijd iets groens tussen mijn tanden.Ik moet denken aan de vrouw die vorige week tegen mij zei: 'Als je zo oud bent als ik, is een tandenstoker na alles wat je eet echt noodzakelijk.'
Na een tijdje begint de man in de hotellobby te vertellen waarom we daar zijn.
Voor hij doorpraat, wil hij dat we een geheimhoudingsverklaring tekenen. Tekenen we die niet, dan moeten we weg. We tekenen allemaal braaf. Tegenover mij aan tafel laat iemand het vaasje plastic bloemen in haar tas glijden.