Ik beluisterde een interview met David Vann terwijl ik langs het water aan het rennen was en werd, door wat hij vertelde over zijn schrijfproces, aan alle kanten aangesproken. Ik rende nog een stukje langer omdat ik geen woord wilde missen van wat hij zei. Een begenadigd spreker is het. Er ligt ook al maandenlang een krantenknipsel met een interview met hem op mijn bureau. Er zal wel iets zijn.
It's all about not being in control, zei hij. Schrijven lijkt te gaan over het hebben van controle over je zelf gecreëerde wereld. Als dat niet in het echt gaat dan wel op papier. Maar dat is het niet, het gaat juist om het verliezen ervan.
Ook in het echte leven, vond Vann.
Het vertrouwen in je eigen uitgangspunten. Het onderbewuste. En dat wist ik al, maar dat vergeet ik steeds weer. Dat vind ik het moeilijkst van het schrijven van een roman. Het vergt een veel langere tijd 'controleverlies' dan het schrijven van verhalen. Je weet bij een verhaal veel eerder dat het goed komt. Bij een roman heb ik de neiging eerder in te grijpen, om maar wat vertrouwen te krijgen, en dat is gevaarlijk.
'I feel a deep insecurity. It's not an outline, it's not a plan, it's something that may or may not happen.'
Je moet het programma zelf maar even opzoeken bij de Avonden op 4 oktober 2011 als zoiets je ook aanspreekt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Goed gesprek is dat ja, ook op TV deed hij een goed interview. Over Legend of a suicide zei hij over die briljante omkering in het langste verhaal: het was er opeens, ik schreef het op en zag het daarna pas en schrok er zelf van, maar het was wel het juiste om te schrijven.
Ja, dat zei hij. Het briljantste is dat hij dat ook ziet en begrijpt bij zichzelf. En volgt. Afijn: briljant dus.
Ja, dat zei hij. Het briljantste is dat hij dat ook ziet en begrijpt bij zichzelf. En volgt. Afijn: briljant dus.
Een reactie posten