'Kent u dat verhaal van beauty and the beast?' zei de apotheker toen ik mijn zonnebril afzette. Vlak voor sluitingstijd was ik naar de apotheek gegaan. Met mijn meest donkere zonnebril op. Een paar uur daarvoor was ik nog mooi, als altijd. Dat besef je pas als het over is met de schoonheid. Als je nagestaard wordt. Als iedereen snel wegkijkt zodra je voorbij komt. 'O, blij dat ik dat niet heb, zeg.' Of: 'wat erg, zou ze een tumor hebben?'
Dus mopper niet op uw spiegelbeeld, dames en heren. Wees blij met uw schoonheid! Zie 'm in elk geval. En denk erom dat het binnen één fietstochtje gebeurd kan zijn. Je bent veranderd in een beast. En het is maar de vraag of de schoonheid ooit nog terugkomt. Want vandaag zou de zwelling minder moeten zijn, had de apotheker gezegd. Maar toen ik vanmorgen wakker werd, bleek het erger. Veel erger.
(Er is een wesp tegen mij opgevlogen. Hij heeft mij net boven mijn oog gestoken. Nu is één oog dicht. En rondom opgezwollen. Ik kom erachter hoe belangrijk symmetrie is in het leven. Haast niet weg te denken.)
dinsdag 2 september 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
"Ik word dan liever door de hond gebeten.." zij een net flink gebetene nav je foto.
Een reactie posten