Dit schreef ik 15 jaar geleden op 3 mei.
Ik ben te jong om nu al te niksen. Ik ben jong en welwillend, eigenlijk. Maar ik weet niet hoe ik goed en veelbesproken moet worden. Dat het niet helemaal vanzelf gaat, snap ik intussen wel. Misschien is collega E. wel een supertalent en schrijft ze ooit een boek dat een bestseller wordt. Ik ben ook jaloers op I. met haar drukke stages en moeilijke van 9 tot 4 schoolleven. Ik ben jaloers op H. met haar tentamens en briefjes aan het plafond. Ik ben jaloers op de meisjes van volleybal die bij de bank werken. Ik ben jaloers op R. die steeds moet reizen en om zes uur 's morgens op moet staan om ergens naartoe te gaan! Ik ben jaloers op m'n moeder die overspannen is van alle druk. Ik ben jaloers op het meisje van de bakker die steeds 'anders nog iets?' vraagt. Ik ben jaloers op de mensen van de markt, al heb ik ze niet gezien vandaag. Zij roepen om aandacht en krijgen dat ook. Ik heb ze dus niet gezien, maar ik weet dat ze er zijn, dat is al pijnlijk genoeg. Verder ben ik nergens jaloers op.
Misschien ben ik toch niet jaloers op één van de bovenstaande personen. Ik zou nu niet dag in dag uit op school willen zitten, 'anders nog iets?' willen vragen of op de markt willen staan schreeuwen. Toch ben ik ergens jaloers op. Vreselijk jaloers.
Maar niet precies op wat ze doen. Ach, ik heb een man. Dat is heel wat.
H. vroeg me gisteren nog of ik er geen voor haar wist. I. is ook op zoek. En ik heb wel een betere man dan bijvoorbeeld W.
E. (22)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Geweldig. Het is existentiële jaloezie, geen maatschappelijke. De overtuiging op meer recht te hebben dan je ontvangt. En misschien het misverstand dat dat bij anderen anders is. Of is dat nou precies wat jaloezie ís? Of misschien is dat 'recht hebben op' te moralistisch gedacht door mij. Zal wel. Gaat het misschien om de wetenschap dat maar de helft van wat je bent wordt waargenomen. Ik hoorde van een narcist die zich een 'Verbannen prinses' voelde. Jaloezie is een interessanter thema dan ik vermoedde.
Ja, existentiële jaloezie. Iedereen wil per definitie meer aandacht dan die krijgt. Iedereen wil beter/anders/mooier gezien worden, dan die wordt gezien. Ook - en eigenlijk vooral - door zichzelf.
Amen.
Een reactie posten