Fuck-It moment

De les van deze week zal gaan over het welbekende Fuck-It moment van Cathelijn Schilder. We beginnen met het lezen van het Fuck-It moment in het verhaal Poedersneeuw van Tobias Wolff. We doen een Fuck-It moment vertelrondje. Vertel een Fuck-It moment uit je eigen leven.

Bijvoorbeeld gisteren nog keek ik op de Ryan-Air site naar spotgoedkope vluchten, één van mijn favoriete bezigheden de laatste tijd, en met een paar keer klikken op mijn toetsenbord boekte ik een maand lang Sardinië voor het hele gezin. Zonder te overleggen met man. Terwijl we geen geld hebben voor een vakantie, maar een keuken moeten aanschaffen. Daar hebben we ook al geen geld voor. Een ander Fuck-It moment zou kunnen zijn geweest dat ik een maand lang Sardinië zonder gezin geboekt had.

Het Fuck-It moment is een moment van roekeloosheid. Het moment dat je de boel de boel laat. Je verantwoordelijkheid niet neemt. Iets doet wat helemaal niet kan. En je denkt: Fuck-It.
Een verhaal is eigenlijk niet meer dan een Fuck-It moment van één van je personages en de consequenties daarvan. Simpel zat.
Eigenlijk is ons hele leven gebaseerd op de Fuck-It momenten. En het leven van onze kinderen ook. De schepping hangt ervan aan elkaar. Ik begrijp dat het begrip Fuck-It moment een negatieve connotatie heeft, maar dat klopt niet altijd. Zonder die momenten waren wij namelijk nergens.
De Fuck-It momenten hebben mij altijd veel gebracht. De Fuck-It momenten die ik aan mij voorbij liet gaan ook. Misschien is dat wat een schrijver doet? Die Fuck-It momenten alsnog beleven? Misschien laat de schrijver er per definitie ook wel veel aan zich voorbij gaan.
Maar daarvan zeg ik: Fuck It.